روحاني شهيد حسين واعظي فر در نخستین روز سال 1339 در یکی از شرقی ترین نقاط ایران پهناور ( شهرستان تبربت جام) به دنیا آمد. تقدیر اما چنین بود که 13 سال بعد در سیزدهمین روز اسفند 62 به دست گروهک ضد انقلاب کومله در یکی از غربی ترین نقاط کشور( بوکان- استان کردستان) به درجه رفیع شهادت دست یابد.
این شهید والا مقام، در 6 سالگي قرائت قرآن, نماز خواندن و روزه گرفتن را شروع كرد.همواره نمازش را به جماعت مي خواند، نماز شب بجا مي آورد و با خدا راز و نياز مي كرد.
كلاس ششم ابتدايي را که تمام کرد، توسط آشناي پدر حاج آقاي توسلي وارد حوزه علميه تربت جام شد.
سه سال بعد مجاور آستان قدس رضوی شد و در مشهد تحصیل در مدرسه علميه عباسقلي خان را برگزید.
بعد از آن به مدرسه جعفريه رفت ، سپس عازم قم شد و مدت 4 سال در مدرسه آيت الله مرعشي نجفي درس خواند.
آن گونه که دوستان و نزدیکانش بیان کرده‌اند، وي فردي خوش اخلاق و بسيار متواضع بود و با ديگران با لبي خندان , با مهر و محبت و صفا و صميميت برخورد مي كرد و به معنای واقعی صالح و مطيع امر والدين , متقي و با فضيلت بود.
شهید واعظی فر در دوران انقلاب در بیشتر راهپيمايي ها و تظاهرات ها شركت مي كرد و همچنين در نشر اعلاميه هاي امام حضوري فعال داشت و بدین سان در راه روشن كردن مردم با اسلام از هیچ کوششی دریغ نمی کرد.
در سال های متلاطم انقلاب در پايگاه روحانيت قم بسيار فعال بود و در زمينه سياسي نیز از سلک روحانیون با بصیرت سیاسی به شمار می آمد.
وی در جلسات درس حضرت آيت الله خامنه اي شركت مي كرد , با شهيد هاشمي نژاد و ديگر روحانيون در تمامي مراسم ها و سخنراني ها و اعتصابات شركتي فعال داشت.
پس از پیروزی انقلاب نیز در بسيج محل، فعاليت زيادي داشت و با آغاز جنگ تحميلي از طرف بسيج به جبهه رفت.
شهيد واعظي فر چهار مرتبه در جبهه هاي حق عليه باطل حضور يافت و مسئوليت ايشان در جبهه, رزمي و تك تيرانداز بود، ضمن آن که جهت تبليغ از طرف حوزه علميه قم نیز اعزام مي شد.
وی در سال 1359 مدتي را در حوزه علميه مسجدسليمان حضور يافت و به تدريس علوم ديني در اين حوزه كه در آن سال تازه تأسيس شده بود پرداخت .
این سرباز جان برکف نظام اسلامی، دريكي از اعزام هاي خود به جبهه هاي حق عليه باطل در كردستان در جاده بوكان كه براي سركشي نيروها رفته بودند به اسارت ضد انقلاب درآمد، سپس او را به همراه ديگر همرزمانش مورد شكنجه قرار دادند و سرانجام پس از 58 روز اسارت در تاريخ 13/12/1362 براثر اصابت گلوله به سرش توسط گروهك ضد انقلاب كومله به آرزوی دیرینه اش دست یافت و به خیل یاران شهیدش پیوست.
پيكر اين شهيد والامقام پس از تشييع در تربت جام، زادگاهش به خاك سپرده شد.
